“Het Huisje van Toen helpt bewoners herinneringen op te halen”

“Een huis dat zo kleurrijk is als Amsterdam”, zo noemt Tiny de Groot ‘haar’ verzorgingshuis Henriette Roland Holst in Zuidoost. “Ik kwam hier zo’n twintig jaar geleden al en nu woon ik zelf in een aanleunwoning in een van de vleugels van het complex. Het is een leuk huis met leuke bewoners en medewerkers. En het aardige is: ik ben ook nog eens vrijwilliger in het verzorgingshuis.” Dat ze al 83 jaar is, schijnt haar niet te deren. Ze zet zich nog steeds voor de volle honderd procent in.

Tiny maakte ooit kennis met het huis als begeleider van ouderenbusreisjes. “Het trok me gelijk al aan: wonen in je eigen aanleunwoning met verzorging dichtbij als dat nodig is. Het idee dat je nooit meer hoeft te verhuizen, sprak me wel aan.”

Zorgen voor iets extra’s
Als vrijwilliger is ze iedere woensdagavond rond etenstijd te vinden op de afdeling Vivaldi van Henriette Roland Holst. Hier wonen mensen die voor korte tijd intensieve zorg krijgen. “Ik zorg dan altijd voor iets extra’s bij de avondmaaltijd. Soms is dat een tosti of hamburger, dan weer maak ik een uitsmijter en makreelsalade. Voor veel mensen op leeftijd zijn de maaltijden een belangrijk onderdeel van hun dag. Daarom maak ik er graag iets bijzonders van.”

Elke vrijdag is ze te vinden in het Snuffelhoekje van Henriette Roland Holst. “Hier verkopen we allerlei spullen die bewoners door hun verhuizing niet meer nodig hebben. Ook nabestaanden schenken vaak spullen aan ons Snuffelhoekje. Met het geld dat we verdienen, betalen we de optredens. En er wórdt wat opgetreden bij ons in huis – erg gezellig. Ik help dan vaak met de koffie en thee. En natuurlijk geniet ik zelf ook van de artiesten.”

Huisje van toen: herinneringen ophalen
Alsof haar werk voor de afdeling Vivaldi en het Snuffelhoekje nog niet genoeg is, houdt Tiny zich ook bezig met het Huisje van Toen. “We hebben hier in het verzorgingshuis een ruimte ingericht die alles heeft van een woning van jaren geleden. Het is een mooie plek waar mensen herinneringen aan hun jonge jaren ophalen. Mensen verhalen er verhalen over hun leven. Zo kunnen ze duidelijk maken wie en wat ze zijn. Vooral bij mensen met dementie blijkt dat vaak goed te werken.” Het Huisje van Toen is op aanvraag te bezoeken. “Behalve de bewoners ontvangen we in het weekend ook hun kinderen en kleinkinderen. Doordeweeks komen er wel eens scholen langs.”

Als bezige bij zorgt Tiny er ook nog eens voor dat er prijzen voor de bingo zijn. “Ik bedel alles bij elkaar. Natuurlijk doe ik dan zelf ook mee aan de bingo. Tja, dan ga je wel eens met een prijs naar huis die je zelf hebt geregeld”, lacht ze.

Nog lang niet uitgewerkt in Henriette Roland Holst
Als vrijwilliger op 83-jarige leeftijd is Tiny voorlopig nog niet van plan om met haar vrijwilligerswerk te stoppen. “Ik ben geboren en getogen in de horeca. Het contact met mensen is zo leuk. Dat wil ik niet missen. Soms betrap ik me erop dat ik tegen iemand vertel dat ik er ‘met de oudjes op uitga’. Maar daar hoor ik zelf inmiddels ook bij, haha. Overigens, ben ik niet de oudste vrijwilliger in huis. Die is 88 jaar. Dus ik heb nog wel even te gaan.”